16 mei
Wat onrustig werd ik wakker. Het was nog erg vroeg.
Ik probeerde weer te gaan slapen maar tevergeefs.
Ik besloot op te staan en maakte een koffie.
De koffie zat al in de mok, maar plots bedacht ik dat ik geen melk meer had.
Ik kon naar het benzinestation, dat was immers open, en daar hebben ze melk. Maar echt prettig vind ik dat niet, door het donker daar naar toe lopen.
Ik besloot toch te gaan en liep naar buiten.
Een witte duif keek mij bemoedigend aan.
Prettig was de wandeltocht niet, maar de missie slaagde.
Toen ik terugkwam zat de witte duif nog op mij te wachten.
Zij had mij door de nacht geholpen.
De koffie met melk smaakte heerlijk
Met dank aan de witte duif
